Pasuje opis z pogranicza stron 64 i 65 Mnie też wciągnęła ta książka.
styczeń 29th, 2011 at 11:18
7
andrzej-whitestok:
„Świat jest taki piękny, a ludzie potrafią być obrzydliwi – pomyślała opierając się plecami o mur domu i przymykając oczy. Słońce świeciło jej na twarz i Katarzyna z wolna popadała w stan rozleniwienia.
[…] nie spałam, tak tylko wygrzewałam się na słońcu.
– Od dawna podejrzewałem, że jesteś kobietą kotem. – Uśmiechnął się. – Ty nie chodzisz tylko się skradasz, nie mówisz, tylko mruczysz i masz kocie spojrzenie… A jak się złościsz, prychasz jak kotka !”
[„Nakarmić wilki” – Maria Nurowska]
styczeń 29th, 2011 at 13:55
8
S.Mrówa/Piafka:
O,żesz!
styczeń 29th, 2011 at 14:03
9
Leszek "Misiek" M.:
Na pewno od Svarowskiego – teraz najmodniejsze
styczeń 29th, 2011 at 16:28
10
E.z Czakowa:
„Las zamienił się w lodową pustynię,obrosłe szronem drzewa wyglądały jak zjawy nie z tego świata,[…]Katarzyna patrzyła na to olśniona i przez chwilę zapomniała nawet,że jest jej zimno.”
Tak, o to i o wcześniejszy akapit. Kurde właśnie skończyłem czytać tę książkę, nie lubię takich zakończeń!
styczeń 29th, 2011 at 19:03
12
E.z Czakowa:
No właśnie!! może by tak poprosić autorkę o cud i drugą część ??
styczeń 29th, 2011 at 20:55
13
andrzej-whitestok:
Ciiii… Nic się nie skończyło. Ta historia nadal trwa…
styczeń 29th, 2011 at 21:01
14
ojciec prezes:
niech się tv chowa
styczeń 30th, 2011 at 06:48
15
Hipis aus Stettin:
A możecie przestać rozmawiać na temat książki? Ja jej jeszcze nie czytałem i nie chciałbym się „niechcący” dowiedzieć jak potoczyły się wątki.
Ale oczywiście cytaty mile widziane
Pozdrawiam.
Na tej fotce widać całe piękno natury, które mimo mrozu rozgrzewa zmysły.
Ciekawe, co Andrzej na to
Cudnie!
pikne
Piękności
Pasuje opis z pogranicza stron 64 i 65
Mnie też wciągnęła ta książka.
„Świat jest taki piękny, a ludzie potrafią być obrzydliwi – pomyślała opierając się plecami o mur domu i przymykając oczy. Słońce świeciło jej na twarz i Katarzyna z wolna popadała w stan rozleniwienia.
[…] nie spałam, tak tylko wygrzewałam się na słońcu.
– Od dawna podejrzewałem, że jesteś kobietą kotem. – Uśmiechnął się. – Ty nie chodzisz tylko się skradasz, nie mówisz, tylko mruczysz i masz kocie spojrzenie… A jak się złościsz, prychasz jak kotka !”
[„Nakarmić wilki” – Maria Nurowska]
O,żesz!
Na pewno od Svarowskiego – teraz najmodniejsze
„Las zamienił się w lodową pustynię,obrosłe szronem drzewa wyglądały jak zjawy nie z tego świata,[…]Katarzyna patrzyła na to olśniona i przez chwilę zapomniała nawet,że jest jej zimno.”
[‚Nakarmić wilki” – M.Nurowska]
Jędrzeju! Czy o to chodziło?
Tak, o to i o wcześniejszy akapit. Kurde właśnie skończyłem czytać tę książkę, nie lubię takich zakończeń!
No właśnie!! może by tak poprosić autorkę o cud
i drugą część ??
Ciiii… Nic się nie skończyło. Ta historia nadal trwa…
niech się tv chowa
A możecie przestać rozmawiać na temat książki? Ja jej jeszcze nie czytałem i nie chciałbym się „niechcący” dowiedzieć jak potoczyły się wątki.
Ale oczywiście cytaty mile widziane
Pozdrawiam.